Zondag 8 juli Las Vegas, here we come

Zondag 8 juli Las Vegas, here we come……198 km

We hebben vannacht toch prima geslapen, we hadden besloten om maar vooral niet te veel aan te trekken, of met andere woorden, helemaal niets. Maar ik werd toch wakker omdat ik het koud had gekregen, dus was blij dat ik toch een lakentje over me heen kon trekken.
Om 8.00 u vertrokken, eerst tanken en Lotte gaat sigaretten halen voor Stephan, (Ja Tom, ik dacht ook dat hij zou stoppen met roken). Weer een hoop gezeur met ID, ik sta ernaast en zeg dat ze voor mij zijn en wil ze betalen, maar dat mag niet. Lotte moet eerst haar paspoort halen. Wat een onzin zeg, maar dat mens zegt: That’s the law, nou prima dan.
Nu eerst de camper terugbrengen naar RV Monte in Vegas. We worden heel snel geholpen en er wordt een nieuwe airco geplaatst, al met al zijn we er een uurtje mee kwijt.
Om 11.00 u komen we aan in Las Vegas. Je weet echt niet wat je ziet, wat een waanzinnige stad, je stapt in een andere wereld of je hebt het gevoel dat je in een film zit, zo onwerkelijk, maar wel heel gaaf. Voor iedereen die er nog nooit geweest is, dit moet je echt een keer in je leven gezien hebben.
We rijden richting The Venetian, ons hotel, dat aan de Strip ligt. De Strip is De straat van LV. Het hotel telt 4000 kamers en hier kun je echt verdwalen. Een man rijdt met Stephan mee om de camper te parkeren en wij checken vast in. Ongelooflijk het hotel, gewoon niet te omschrijven. Ook de kamer is waanzinnig mooi!
We gaan eerst even lunchen bij een Italiaantje, want we hebben natuurlijk weer eens honger. Smaakte super.
Daarna gaan we de stad in. In ieder hotel is een casino en een compleet winkelcentrum. Alles speelt zich dus in de hotels af, maar goed ook want daar is airco, aangezien het buiten 43 graden C is. In ons hotel is het San Marco plein nagemaakt en het is dan ook net of je buiten bent met een mooie blauwe lucht, heel apart. Er is ook water waar gondels invaren, echt een maf gezicht.
De hotels lopen ook in elkaar over. We gaan ook naar Ceasars Palace, waar ze Rome hebben nagemaakt, compleet met Trevi Fontijn, we drinken daar wat.
We willen aan de bar gaan zitten, maar dat mag niet omdat Stef te jong is, dus moeten we aan een tafeltje gaan zitten. Wat een onzin zeg, begin het nu wel een beetje beu te worden, The American Law.
In een ander hotel ga ik een gokje wagen. Ik wissel 50 $, de kinderen worden van de tafel weggestuurd, ze mogen niet mee kijken, weer die fijne law, belachelijk. Ze staan heel verveeld 20 meter verderop te kijken. Dat motiveert mij niet echt meer, en na 10 minuten hou ik het wel voor gezien. Ik wissel mijn fiches in en ik blijk 21 $ gewonnen te hebben!! Dan gaat Stephan met mijn 20 gewonnen dollars aan een gokkast spelen. Hier mogen de kinderen ook officieel niet bijstaan, maar niemand zegt wat. Als hij ook stopt, hebben we toch een winst die dag van 10 $.
Overal op straat worden kaartjes uitgedeeld met pikante dames die graag de nacht door willen brengen met een man, als je begrijpt wat ik bedoel. Stef is ze aan het verzamelen, haha, hij krijgt ze zelf niet, maar Stephan en Lucas wel.
Het is buiten echt niet te doen en besluiten tegen zessen terug te gaan naar ons hotel. De mannen en Iris gaan zwemmen. De badkamer en het bad zijn zo mooi dat ik me laat verleiden voor een lauw badje, zalig. Nu even rusten, die hitte is slopend.
‘s Avonds bij Bouchon gegeten, een Franse Bistro in het hotel, lekker maar erg duur en daarna naar de show van de Blue Man Group. Een hele aparte show, ik kan het niet na vertellen, je moet het zelf gezien hebben, maar het was super gaaf!

Maandag 9 juli Las Vegas

Vanmorgen de taxi genomen naar de andere kant van de Strip, het Mandalay Bay hotel. Hier is een groot aquarium. Op zich niet de moeite, we hebben heel wat mooiere al gezien.
De temperatuur is weer 44 Graden C
Daarna door naar het Luxor hotel, gebouwd in een piramide vorm, ook niet zo bijzonder.
Tussendoor wagen we nog een gokje, maar uiteindelijk verlies je toch altijd weer.
Daarna Hotel New York New York, waar Manhattan is nagebouwd en ook het vrijheidsbeeld staat.
Hier is ook een enorme roller coaster, waar Lotte, Lucas, Stef en ik ingaan. Ik vind het doodeng, maar wil het toch echt doen. De achtbaan is bijna 1500 meter lang, het hoogste punt is 62 meter en je gaat 100 km per uur. Het was echt heel eng, ik hoorde Stef alleen maar naast mij lachen, maar ik kon geen woord uitbrengen, ik kon niet eens gillen. Het was wel een hele ervaring.
Daarna zijn we naar het oude stuk van Las Vegas, downtown gegaan, Freemont Street. Op zich wel aardig, maar hier moet je echt ’s avonds komen. Er is een 300 meter lang televisiescherm als een soort plafond.
Stef gaat hier een soort van abseilen doen, hij vliegt met een vaartje 50 km over onze hoofden. Grappig om te zien.
Dan gaan we terug naar de kamer, om even lekker niets te doen. Iris kijkt op internet of haar punt van de laatste belangrijke toets erop staat, en Yes, een 5,7 dus ze heeft haar tweede jaar gehaald, anders moest ze stoppen met haar studie. Er vloeien even heel wat traantjes (ook bij mij) ze is zoooooo blij!!!!! En wij natuurlijk ook.
Het geld vliegt er hier met bakken uit, Stephan en Iris zijn nu aan het tellen hoeveel we nog hebben, of we moeten eerder naar huis of misschien nog een gokje wagen……
’s Avonds nog even naar Treasure Island, The Mirage en Ballagio voor de fonteinenshow. Dit was zeer de moeite waard. Eten bij de Mac Donalds. Nu hebben we pijn in onze voeten, zijn de hitte, de drukte en die mensenmassa beu.
We gaan naar ons hotel, op tijd en naar bed en morgen halen we huisje weer op.